Abaoe ma’z omp en em gavet, ar bed a zo bet leuniet gant burzhudoù.
Abaoe m’hon eus graet anaoudegezh e seblant ar bed bezañ ken kaer Trugarez d’an tonkadur en deus hon lakaet asambles Asambles e ergerzhomp ar bed hag e klaskomp ster ar garantez An amzer a nij, leun a eñvorennoù kaer
Daoust ma sec’hfe ar mor ha ma kouezhfe ar menezioù Daoust ma kouezhfe an oabl ha ma rannfe an douar Chom a raimp asambles, dorn-ha-dorn Hor c’harantez a gresk bemdez, marteze hep skoilhoù
Asambles, o sellet ouzh an heol o kuzhat war an dremmwel kornôg Asambles, o kanañ dindan sklêrijenn al loar Asambles, oc’h ober karantez ha karantez.
Dilezet on bet adarre gant an den a gare; va c’halon a zo goullo ha goullo. D’ar mare-se e teuas Veri e-barzh. Iskis eo an tonkadur. Anavezout a ran Veri abaoe meur a viz, met n’em eus ket darempred ganti rak d’ar mare-se e oan en ur c’henemglev gant ma 4vet ex. Pa oa bet dilezet ac’hanon gant Aan, ma 5vet ex, e oan trist-tre ha dic’hortoz. Tost em lazhañ a ran zoken…
Evit un abeg bennak, an noz ma oan o vont da nijal da Arabia, em eus bet ar santimant e oa ezhomm ac’hanon eus unan bennak. Hag an hini a zeu em spered eo Veri ! Gant e niverenn bellgomz hezoug em eus galvet anezhañ. Dre chañs, Veri a anavez ac’hanon c’hoazh. Anavezout a reomp an eil egile a-raok met ne oamp ket en em gavet biskoazh, setu m’hon eus divizet en em gavout.
Dalc’het eo bet hor c’hendalc’h un nebeud devezhioù goude ma’m boa darempred gantañ. Evit bezañ resis, d’ar meurzh 21 a viz Gwengolo 2004, goude kreisteiz. D’an 21 eo ma deiz-ha-bloaz ; Kejañ a ran gantañ 8 miz goude ma deiz-ha-bloaz. O bleniañ e c’harr, Veri a zeuas d’am zi. Chom a ran dirak an hent, o c’hortoz anezhañ.
E gwirionez, em boa santet evel un den sot rak ne ouien ket pegoulz e teufe ha peseurt karr a vefe dezhañ. Met dre chañs, ur vunutenn diwezhatoc’h, e teuas ur c’harr-boutin glas-teñval. Un den a roas ur sin din. Heuliet em eus ar c’harr betek straed ma zi, met aon am boa c’hoazh e anavezfen an den fall. Dre chañs e sonas ar c’horn neuze. Kendrec’hit ac’hanon eo Veri.
Un tamm nec’het on, pignet on e-barzh ha pignet en e c’harr. Roet hon eus hon dorn. Veri a seblant brav ha dellezek en e roched glas. E vousc’hoarzh a ledanaas hag a lakaas ac’hanon da gouezhañ e karantez diouzhtu. Chom a reomp e ti ma zi e-pad ur pennadig. Ne oa ket Veri dic’hortoz pa oa bet o kejañ gant ma zud, gallout a rae zoken flapañ a-dost. Pa oamp hon-unan, Veri a grogas ac’hanon.
Gant karantez e pokas e vuzelloù ouzh ar re-mañ. Degemeret em eus ha distroet em eus e pok. Plijus-tre eo. Mankout a rae din kalz rak an den diwezhañ en deus poket din a oa Aan ha d’ar mare-se e oa ur miz abaoe ma’m eus resevet karantez digant un den e stumm pokoù, karezoù ha brasadennoù. Neuze, pa’m eus poket Veri, e oan teuzet ha teuzet e divrec’h Veri.
Goude bezañ bet poket, e oamp azezet tost an eil ouzh egile, o c’hoarzhin hag o stekiñ an eil ouzh egile. Setu m’em eus goulennet hag-eñ e oa mennet Veri da gavout ur c’haredig pe hag-eñ e felle dezhañ kavout ur mignon reizhel hepken. Veri a respontas en un doare dous e oa o klask ur c’haredig, met ne c’helle ket bezañ sur rak ne anaveze ket ac’hanon c’hoazh. Un tamm dipitet on met kompren a ran. Mont a reomp kuit adarre. Ah, pegen mankout a ra din karet un den.
Veri a laka ac’hanon da soñjal en Aan. Muzulman ha genidik int o-daou, 30 vloaz, ar memes doare korf o deus (bruched ledan ha kalet met stomog stank a-walc’h), zoken o pouez hag o mouezh a zo tost an hevelep tra ! Veri a seblant bezañ ‘gevell Aan’. Ha brav int o-daou, daoust ma’z eus gant pep hini e gened dibar. Met an abeg ma plij din Veri n’eo ket abalamour m’eo ma ‘gevell’. Met peogwir em eus ezhomm eus karantez ha Veri a seblant c’hoant da rannañ anezhañ ganin.
Dre ma oa oberiant ma zi, hon eus divizet ober karantez er-maez. War an hent, hep gouzout pelec’h e oamp o vont, e flapjont. Veri a lavaras e c’hallje dimeziñ d’ur vaouez un deiz bennak. Poan a rae ma c’halon un tamm pa’m eus klevet kement-se. Aon am eus e c’hoarvezfe en-dro ma istor karantez reuzeudik gant Aan gant Veri. Mes Veri he deus laeret va c’halon ; Ne c’hellan ket enebiñ outañ.
Evel eur vlevenn tennet ouz eur flamm, en em laoskan da gouezañ e karantez gantañ. Kompren a ran e c’hellfen bezañ gwallgaset en amzer da zont abalamour da dan va c’harantez ; Heñvel ouzh ar pezh am eus bet gant Aan. Met em c’halon e c’hortozan ha pediñ a ran ne vo ket echuet ma istor karantez gant Veri en un doare reuzeudik evel ma istorioù karantez all.
“Plijout a ra dit,” eme Veri a-daol-trumm. Sioul ha fromus e oa e vouezh. E zaoulagad a chomas sellet ouzh an tu a-raok, o vleniañ e c’harr. Met pa vo an digarez, Veri a droio he dremm war-du din hag a sello ouzhin gant karantez. « Dous oc’h », a gendalc’has. “Ispisial out ha plijout a ra din kalz.” Ma dremm a zeuas da vezañ ruz evel ur c’hoad poazhet. Nevez “C’hoant am eus da pismigañ.”
Bihan ha glan eo privezioù traezhenn Ancol, met ur gopr a vez paeet evit o implij. Eno eo em eus gwelet gourel Veri evit ar wech kentañ. Dre chañs e oa sioul d’ar mare-se evit ma c’hellfemp pismigañ frank. Batang Veri a oa c’hoazh hanter kousket, met seblantout a rae c’hoazh brav. E-keit ma oan o goullonderiñ ma c’hof, e kendalc’hen da sellet ouzh organoù-genel Veri. Ha Veri ivez. C’hoant ‘m eus bet da stouiñ ha da waskañ e vlevenn diouzhtu. Veri a c’hoarzhas gant ur mousc’hoarzh talvoudus.
Teñval eo an aergelc’h war an aod diouzh an noz. Ne welen tamm ebet ar mor. War an aod e oa kalz a c’houbladoù etrereizhel o flapañ asambles. Marteze e oa Veri ha me ar c’houblad heñvelrevel nemetañ eno. Dre zegouezh ez eus ur stal boued e-kichen an aod. Veri a c’hourc’hemennas ivez Green Sands ha laezh soda. E-pad ur pennadig, e oamp azezet eno o tiskuizhañ, o komz diwar-benn meur a dra. Evet hon eus hepken ha sellet an eil ouzh egile.
Ma dremm a zeuas da vezañ ruz adarre. Ar wech kentañ eo d’un den a blij din evit ar pezh on, korfel ha speredel. E kuzh e kouezhas muioc’h-mui e karantez gantañ. Plijout a ra kalz butun da Veri. Evel ul lokomotiv e c’hwezhe moged eus e c’henoù hag eus e fri. Bep tro, pa ne veze den ebet o sellet ouzhimp, e poke Veri din. Plijout a ra kalz din. Skoazell-tre eo an aergelc’h, romantel-tre. “Deomp d’ar c’harr, deomp,” emezañ a-daol-trumm. “Gwelloc’h eo neuze.”
Gouzout a ran ar pezh a zo en e spered. Buan e savis evit e heuliañ. Ur c’hrogenn vras a c’hwezhe dirak ma bragoù. C’hoant am eus da ober karantez gantañ. Pa oa en-dro er c’harr, Veri a gemeras ma dorn hag a gasas anezhi war-du ar c’hrog en e bragoù. Gosh, ken kalet eo e ereadur. Gwaskañ a ran e c’halc’h en ur vousc’hoarzhin fall. C’hoant am eus da ober karantez gantañ, da vont pelloc’h gant ma buhez ha da zisoñjal anezhañ. E-pad ur pennadig e oan kollet e daoulagad Veri leun a garantez. Sioul ha karet e oan. Kaer-tre eo ar santimant-se e gwirionez..
Mont a reomp betek un dachenn e korn-bro Ancol. War an tu kleiz hag an tu dehou e weler kirri parket. Hervez Veri, amañ e plij d’ar c’houbladoù mont da bourmen er c’harr. Klevet em boa anv anezhañ met ne soñjen ket e vefe bet tu din e amprouiñ. Ar c’harr, o fiñval war an douar direizh, a yae goustadik o klask ul lec’h goullo.
Pa oa parket kirri Veri, Veri a yeas buan d’ar gador a-dreñv. Gant barregezh e oa bet diskennet e bragoù. E c’halc’h kaer a voe dieubet adarre, o lezel ac’hanon hep anal. Veri a roas din ur sin da zont d’he c’havout. Hep nac’h, em eus distroet diouzhtu hag em eus azezet e-kichen. Tennet em eus ma bragoù ha ma dilhad-dindan, asambles gant ma botoù. An AC e karr Veri, a oa un tamm yen, a lakae ma c’horf a-bezh da grenañ gant ar yenien. Ma bronnoù agaletaas un tamm gant ar santimant yen. Met war un dro e oan tomm gant ar c’hoant. “Suchañ ma c’hef,” eme Veri, o tapout ma fenn.
Setu, evit ar wech kentañ, em eus sujet barregezh Veri. Ma genoù a oa en-dro d’e c’hof ha ma skorn a gleb gorre e benn-c’hof kizidik-kenañ. Ha kroget em eus da sunañ, da leuniañ, da sunañ. Implijet em eus ma holl skiant-prenet war ar reizh dre gomz evit lakaat Veri da vezañ laouen. “Hhoohh.. Aahh.. Oohh..” a c’hoarzhas Veri, he daouarn o stekiñ ouzh ma c’hein.
Gounezet e voe ma strivoù gant liñvenn precum o tec’hout er-maez eus uretra Veri. Gant gourdrouz, em eus lezet an holl draoù kuit. Mm.. Plijus-tre. Kenderc’hel a reas ma skorn da glenkañ kalc’h Veri, un tamm anezhañ a redas betek glebiañ diazez e c’halc’h a oa tev gant blev ar c’hof. Kenderc’hel a rae ma genoù da sunañ ar c’hef. SLURP! SLURP!
Veri a gasas ma fenn war-zu ur c’houblad eus e balennoù a seblante bezañ temptus. Lec’hiañ a ran ar c’houblad bouloù en ur stekiñ ouzh korf Veri. Ah, pep lodenn eus e gorf a seblante bezañ plijus ha plijus. Kregiñ a reas ar bouloù da lugerniñ abalamour d’am saliv. Veri a frote e vouloù en ur huanadiñ gant plijadur. Hep bezañ goulennet, em eus sunet e c’hof adarre.